Zgrada nekadašnjeg kina “Triglav” u Okićkoj ulicii

Kino Triglav

Kino Triglav je najdugovječnije trešnjevačko kino koje je djelovalo u Okićkoj ulici 1 od 1941. godine pa do sredine 90-ih. U knjizi Daniela Rafaelića “Kinematografija u NDH” spominje se otvaranje tog kina:

“Tako je posebno iznenađenje izazvalo i otvorenje kina Patria na zagrebačkoj Trešnjevci, 27.VII. 1941. u 7 sati navečer. Uz film dijelile su se i znakovite nagrade: cigarete, bomboni, vino, pivo, ulaznice, ali i trajna ondulacija kose! Prije filma publiku je zabavljao Zabavni kabaret Zajček.”

Nakon Drugog svjetskog rata je kino slijedilo tada popularan trend nazivanja kina po planinama (Mosor, Kosmaj, Kozara, Romanija, Kalnik …) i kino je nazvano Triglav da bi osamostaljenjem Hrvatske ime ponovo bilo promijenjeno u početno Patria.

Bilo je to malo kino sa 20-ak redova parketa i nekoliko redova na balkonu, tipičnim stolicama presvučenim skajem, projekcijama “u 4, 6 i 8” (dakle, 16h, 18h i 20h) i repertoarom kojeg su sačinjavali pretežno akcijski, soft porn i western filmovi uz pokoji veliki naslov – nakon što se izvrtio u glavnim dvoranama.

Zanimljivost ovog kina je da se nije nalazilo u neposrednoj blizini središta Trešnjevke, Trešnjevačkog placa, kao ni drugog važnog centra okupljanja, okretišta tramvaja na Remizi.

Od zatvaranja kina u njegovom prostoru djeluje trgovina Drogerie markt.

Bočna strana zgrade nekadašnjeg kina "Triglav" s izlazima za gledatelje — Bočna strana zgrade nekadašnjeg kina “Triglav” s izlazima za gledatelje

Noćni štimung bivšeg "Triglav" kina [GP 2013.] — Noćni štimung bivšeg “Triglav” kina [GP 2013.]

Vezani tekstovi:

Zanimljive poveznice:

Komentari 5

Damir 24.09.2014, 18:54

Poštovani, podaci o repertoaru kina “Triglav”, odnosno “Patria” netočni su, pisao ih je netko tko ne poznaje zagrebačke kinematografe i njihovu repertoarnu politiku. Vjerodostojnost podataka trebali ste provjeriti iz više izvora.
GP 24.09.2014, 19:41

Lijep pozdrav,

Molimo vas da potkrijepite svoju primjedbu nekom svojom pričom (o repertoaru kao i o sâmom kinu) koju ćemo (ako nam ju pošaljete) s radošću uvrstiti u spomenuti članak.

Srdačan pozdrav

GP
vanja 25.09.2014, 16:13

Damire, evo poruke od osobe koja je povremeno zalazila u kino “Triglav” tokom 80-tih godina (i ne samo u njega, nego i u većinu ostalih gradskih kina, od onih centralnih pa do perifernih)! Sjećam se nekih naslova koje sam gledao u tom kinu, od ozbiljnih filmova koji su u “Triglavu” završavali kad su odigrali svoju rundu u “Zagrebu” ili “Balkanu” (ako je film bio posebno dobro posjećen, nekad su ga čak odmah davali i u “Triglav”) preko komercijalnih i akcijskih filmova a la westerni sa Bud Spencerom i Terenceom Hillom te “Uzmajevom gnijezdu” sa Bruceom Leejem pa do soft ljubića i pornića (recimo, sjećam se filma “Slatke male engleskinje”). Nije to nikad bilo kino sa hardcore filmovima, već više onima “na granici”. Neke od kino karata iz tog doba imam još uvijek kod kuće! Naravno, kino repertoar se stalno mijenjao i mnogo je tu filmova prošlo preko ekrana, filmova svih vrsta … recite, kojih se filmova vi sjećate iz tog kina?
Klemm Miroslav 26.10.2016, 08:52

O kinu Triglav pišem u sličici “Kak je frajer upropastil Hitchcockov film” u knjigi “Himalaja, tres, tres, Trešnjevka”. Može se nači u knjižnici Tin Ujević kraj Placa.
Ivica Kiš 06.03.2023, 19:25

Kino “Pa3a”, pa “3glav” i onda o5 “Pa3a”. Kvartovsko kino Trešnjevke, u kojem sam 1952. godine prvi put (iz prvog reda ‘balkona’!) gledao kinematografsku projekciju filma “Poštanska Kočija” (Johna Forda, sa Claire Trevor i Johnom Wayneom u glavnim ulogama). Taj film je bio snimljen 1939. godine, i imao je 6 nominacija za ‘Oskar’-a, od kojih su osvojena 2, za; najboljeg sporednog glumca (Thomas Mitchell) i glazbu (Richard Hageman, W. Franke Harling, John Leipold, Leo Shuken), a ostale su nominacije bile za; najbolji film, režiju (John Ford), najbolju umjetničku produkciju (Alexander Toluboff), najbolje crno-bijele snimke (Bert Glennon) i najbolju montažu (Otho Lovering i Dorothy Spencer). Dakle u tom periferijskom kinu bila su prikazivanu i vrhuska kinematografska ostvarenja. Tada su me ipak više oduševljavale kinematografske projekcije animiranih filmova iz produkcije Walta Disneja, na ekranju trešnjevačkog ljetnog kina na trešnjevačkom placu (kao dodatak za djecu) nakon projekcija (za odrasle) “filmskih novosti” (koje su se tada uvijek prikazivale u ‘pravim’ kinima, kao ‘filmski žurnal’).